Verhuizen, yes een nieuwe kamer! Een grotere kamer een fijnere tuin of nu een kamer die het kind niet meer hoeft te delen.Verhuizen kan leuk zijn, maar ook heel spannend. Ga je één of twee straten verder wonen dan is de impact minder groot dan wanneer er naar een andere woonplaats wordt verhuisd. Dan is het niet meer een nieuw huis en een grotere kamer, maar ook een andere school een andere juf of meester, nieuwe vrienden maken en dan hebben we het nog niet eens over het sporten gehad.Er veranderd dan heel veel voor het kind. Zoals met alle situaties is het afhankelijk van het kind hoe hij of zij ermee om gaat. Bepalend is ook hoe de omgeving van het kind reageert op de verhuizing. Er speelt veel mee waar ouders en kind niet de volledige regie over hebben.

Overprikkeling is iets steeds vaker zichtbaar wordt bij kinderen. Het is daarom belangrijk om te kijken waar de ondersteuning het hardste nodig is en waarop er dan gehandeld kan worden. Op de tekening hierboven is er een standaard route naar school te zien. Voordat het kind het huis uit gaat gebeurd er al een hoop, maar wat er daarna gebeurd kan dan het emmertje doen overlopen. Het kind gaat van huis en met de fiets naar school. Zij fietst netjes over het fietspad, maar deze is niet los van de weg. Auto's razen langs haar heen en terwijl ze probeert goed rechts te rijden nadert ze een zebrapad. Oei er wilt iemand oversteken, snel remmen. De auto naast haar stopt met piepende remmen en de voetganger reageert hier boos op. De voetganger is weg en ze vervolgt haar weg. De automobilist had haast en geeft flink gas, ze schrikt ervan. Dan nadert ze een verkeerslicht het is rood. Ze moet even wachten en daarna komt het geluid dat de voetgangers mogen oversteken. Ze is bijna bij school, maar wat is het druk op de weg. Eigenlijk moet ze oversteken, want aan de andere kant van die drukke weg is het schoolplein al. Ze wacht en wacht er komen grote en kleine auto's langs. Ook nog even een vrachtwagen en haar vriendinnen op het plein roepen haar al.Schiet je een beetje op de bel gaat bijna we moeten zo naar binnen toe! Ze moet ook nog haar fiets parkeren, ze hoopt dat er nog plek is. Ze hoopt dat papa, maar naar haar slot heeft gekeken, want haar slot werkte bijna niet meer. Je voelt de spanning van het meisje, je weet nog niet eens of het thuis allemaal soepel loopt. Zodra ze dan in de klas is en eigenlijk net te laat begint de leerkracht ook nog te mopperen. Haar emmertje was bij het verkeerslicht al vol en daar kwam nog een hoop overheen. Ze begint te huilen en wordt boos. De leerkracht weet niet wat er aan de hand is. De hele klas kijkt naar haar, want ook zei hebben geen idee. Een situatie als deze is voor iedereen wel herkenbaar. Het wordt steeds drukker op de weg, overal geluiden en prikkels en je moet met je volle 100% aanwezig zijn. Even ontspannen als ze op school komt zit er niet bij.Wieke's Wereld Kindercoaching kan kinderen als bovenstaande helpen om weer de regie terug te krijgen. Teken maar hoe het er thuis aan toe gaat. Het tekenen mag op een papiertje, maar ook op het leuke bord van de foto bovenaan deze blog. Wat maakt het kind allemaal mee voordat ze op school komt, en hoe kan er wat meer ontspanning komen. Samen naar de juiste weg zoeken en pictogrammen maken die passen bij de situatie kunnen hier zorgen voor houvast. Mogelijk gaat het thuis dan soepeler en sneller en kan het meisje net wat eerder op de fiets stappen. Ze is dan eerder op school en heeft de rust om even te kletsen of nog een tikspel te spelen. Haar emmertje leegt zich weer en ze kan met een gerust hart beginnen aan haar schooldag. 

Sensomotoriek is super belangrijk.

Sensomotorische ontwikkeling, wat is dat precies en waarom is dat zo belangrijk?

Mijn favoriete boek is denk ik deze wel. Dieren die stoute dingen doen, maar vooral herkenbare stoute dingen. Iedereen heeft wel eens een windje gelaten of de drang gevoeld om op de muren te tekenen. Hoe fijn is het dan om daar op een speelse manier over te lezen samen? Naast dat het heel herkenbaar is, is het op rijm geschreven wat het erg prettig maakt om voor te lezen, maar ook om er naar te luisteren. Het zijn korte verhaaltjes waarna er de mooiste verhalen uit komen. Wat heb jij wel eens voor stouts gedaan? Werd mama erg boos, of moest ze er stiekem een beetje om lachen? Omdat het naar aanleiding van een verhaal is, komt er al snel diepgang in de verhalen die de kinderen vertellen. Er komen steeds meer herkenbare momenten en kinderen stellen zich steeds meer open.

Emoties zijn zo lastig. Waarom voel je wat je voelt, en waarom reageer je zoals je dat doet. Waar komt dat gevoel ineens vandaan en hoe verwacht de wereld dat ik daar op reageer. Allemaal vragen waar je eigenlijk vaak niet bij stilstaat. Sommige kinderen kunnen heel goed voelen en dit ook verwoorden. Dat is natuurlijk onwijs knap, maar zeker niet vanzelfsprekend. Er zijn heel veel trainingen op het gebied van emoties en die zijn er natuurlijk niet voor niets.

Het lijkt zo vanzelf spreken. Lekker met elkaar kletsen. De één doet het met gemak, maar voor de ander is er een enorme drempel. Praten is ook heel persoonlijk. Je laat er je emotie mee horen in de stem, je kan hard of zacht praten en wellicht vind je je eigen stemgeluid niet mooi. Je hoort jezelf ook anders.

Vandaag zijn de laatste spullen voor het startpakketje binnengekomen. In het startpakketje zit een tas met het logo van Wieke's Wereld, een houten schatkistje (er zijn meerdere soorten dus de kinderen kunnen zelf kiezen welke ze het mooiste vinden). Ook zit er een route kaart in, een schriftje waarin ik met ouders kan communiceren, maar ook waarin de kinderen zelf waardevolle dingen kunnen schrijven of tekenen en een poppetje. Ook het poppetje kunnen ze zelf kiezen, want ook hier zijn er meerdere soorten van. Als laatste krijgen de kinderen een stuk klei. De kinderen kunnen hiervan een 'steen' maken wat symbolisch hun blokkade voorstelt. Natuurlijk mogen ze zelf ook een steen zoeken en deze meenemen. De steen wordt mooi versiert net als het schatkistje en het poppetje. Dit alles zorgt ervoor dat de groei die de kinderen doormaken, zichtbaar wordt voor zichzelf, maar ook voor anderen om hen heen.  

Iedereen maakt zich wel eens ergens zorgen over. Helaas ook kinderen. Iedereen kent het wel, je maakt je zorgen om iets en het blijft maar in je hoofd ronddwalen. Hierdoor ben je onrustig, ervaar je stress en met een beetje pech lig je in bed te piekeren.

Net als in de klas is het voor kinderen niet natuurlijk om veel stil te zitten. Verschillende werkvormen gebruiken is daarom erg belangrijk net als even bewegen tussendoor. Dit helpt om eventuele opgedane spanning er weer uit te krijgen en bewegen ondersteund ook de verwerking.